Çalışkan karınca, ağustos böceğine özenir. Onun gibi saz çalmak ve şarkı söylemek ister. Taşıdığı yiyeceklerden ağustos böceğine vererek, karşılığında kendisine saz çalmayı ve şarkı söylemeyi öğretmesini ister. Ancak ağustos böceğinin vakti yoktur. Kısacık hayatında saz çalmaktan ve şarkı söylemekten başka yapacak hiçbir işi yoktur. Karınca saz çalmanın ve şarkı söylemenin arzusuyla çalışır çalışır ve masalın bilinen bölümü yaşanır. Kış gelmiştir. Ağustos böceği yiyecek almak için karıncanın kapısını çalar. Karınca hepinizin beklediği yanıtı vermez. "Saz çalmayı ve şarkı söylemeyi bana da öğretirsen sana yiyeceklerimden verebilirim. Böylece hayatı paylaşmış oluruz seninle" diyerek La Fontaine’nin yanlışını düzeltir.